Tiyatro / Oyuncu

Hayaller beklemek için değil gerçekleştirmek için varlar. Bunu Kulis Sanatla tanıştığımda anladım. Hikayenin başına dönersek: Bir kaç yıl bırakmak zorunda kaldığım tiyatroya döndüğümde 24 yaşımdaydım. Yaşımdan ve şartlarımdan dolayı okulu kazanmak için tek şansım vardı. Tek şans… Bu tek şansımı doğru yerde kullanmalıydım. Kulisle ilk tanıştığım gün, doğru yer olduğunu anladım ve asla yanılmadım. Hocalarımız için oyuncu olabilmenin şartları vardı. Öncelikle iyi bir oyuncu olmak için, iyi bir insan olman gerekiyordu. Bilmen, okuman, yaşadığın dünyayı tanıman gerekiyordu. İnsanları anlaman ve onlara, işine, en önemlisi kendine saygı duyman gerekiyordu. Tüm bunlara sahipsen, iki sayfalık kitap listeni bitirir, her biri için özet çıkarır, verilen araştırmaları yaparak genel kültürünü oluşturursun. Derslerden önce ısınarak,vücudunu, sesini açar, sahneye hazırlanırsın.

Oyunlardan önce sahneyi, kulisi, ortamı hazırlar işin mutfağını öğrenirsin. Bu dönemde herşeyden vazgeçmeli, çok çalışmalı, tabiri caizse, kendini bu yola adamalısın. Ama şunu söylemeliyim ki, asla yalnız kalmayacaksın. Kocaman ikinci bir ailen olacak. Hatta bazen Kulis ilk sıraya geçecek. Hocaların bazen abin, ablan olacak. Anlamadığın bir şekilde bir bakmışsın Kulis, başka bir yerde vakit geçirmek istemediğin en vazgeçilmez alışkanlığın olmuş. Kendi evinden fazla sahiplenmişsin. Peki bunları yazdın da sen ne yaptın derseniz… Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Oyunculuk Bölümü’ nü kazandıktan sonra hemen arkasından İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Oyunculuk Bölümü’ nü birinci olarak kazandım. Şimdi sıra İzmir de okulumu en iyi şekilde bitirip, aileme iyi bir oyuncu olarak geri dönmekte… Kısaca Kulis yalnızca hayallerimin değil, hayatımında Kulisi oldu. Umarım hayatınızın herhangi bir döneminde Kulisle tanışır ve ne kadar haklı olduğumu anlarsınız. Belki ailemin yeni üyesi olur, yeni üyeler katarsınız…